وقتی انسان مقابل تلویزیون می‌نشیند وتمام ذهن و فکر وحواس خود را مشغول آن می‌کند اینجاست که این رسانه هرچه را که صلاح بداند وبرای آن برنامه‌ریزی کرده است برافکار ما وارد می‌کند در نتیجه ما مجذوب اثرات فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و اقتصادی و تبلیغاتی آن می‌شویم یعنی آنکه ما در اصل در سر کلاس این رسانه نشسته‌ایم و او در حال درس دادن به ما است و جالب اینکه ما خود راموظف به قبول تبلیغات آن می‌کنیم بدون آنکه درباره‌ی اثرات ناشی از آن تفکر کنیم.یکی از مهمترین آفت‌های برنامه‌های این رسانه ،اعتیاد وعادت کردن به اوست. اگرچندروز تلویزیون ما خراب شودما باتوجه به عادت کردن به این وسیله دچار مشکل خواهیم شد.هم‌چنین از آسیب‌های عادت کردن به تلویزیون کم‌رنگ شدن عنصر خلاقیت در انسان‌ها می‌باشد ، در نتیجه انسان هرچه بیشتر معتاد به برنامه‌های تلویزیون گردد ازیک طرف خلاقیت در او کم‌رنگ و از طرف دیگر کنار گذاشتن آن مشکل تر خواهدشد.
یعنی اگر شما هرروز یک ساعت و همسر شما چهار ساعت تلویزیون می‌بینند قطعا آن که کمتر مشاهده می‌کند راحت‌تر می‌تواند آن را کنار بگذارد. روان‌شناسان می‌گویند بچه‌های دبستانی در روز یک ساعت و بچه‌های دبیرستانی دوساعت آماده دریافت اطلاعات مفید را دارند، حالا اگر این ساعت‌ها در اختیار رسانه قرار گیرد زمانی برای گرفتن اطلاعات مفید باقی نمی‌ماند.

_____________________________________

منبع:بشقاب های سمی،حسین امانلو،ص277-276