مغز ما علاقه‌ی زیادی به تحلیل و ذخیره‌ی اطلاعات به صورت بصری (مشاهده ی تصاویر)دارد. حتی ارتباط میان اشیا و اطلاعات را به شکل بصری ذخیره می‌کند نه لغوی.برای مثال به سه لغت مداد، تلفن و تلویزیون فکر کنید،چه چیزی اول به ذهنتان می‌آید؟ آیا به حروف تشکیل دهنده‌ی این لغات فکر می‌کنید یا به شکل فیزیکی آن‌ها؟پس همانطور که مشاهده می‌کنید درک و یادگیری صورت فیزیکی و بصری داده‌ها و اطلاعات(عکسها،تصاویر،فیلم‌ها) برای مغز ما به مراتب آسانتر از فهم شکل نوشتاری آنها است.

واین همان چیزی است که صاحبان رسانه‌های بزرگ مثل تلویزیون و ماهواره ودیگر رسانه‌های بصری به آن پی برده و در غفلت کامل دیگران با دقت و جدیت کامل برای رسیدن به اهداف پلید و شوم خود سعی در استفاده از آن می‌کنند و با علم به اینکه بین قوه‌ی بینایی و شنوایی رابطه‌ای بس نزدیک وجود داردو یکبار دیدن هر تصویر برای بیننده برابر با شنیدن 1000کلمه درباره‌ی آن شیء رویت شده می‌باشد و یا اینکه ماندگاری تصویر مستهجن در ذهن کودکان 17 روز می‌باشد؛یعنی با دیدن تصاویر مستهجن در فیلم‌ها، سریال‌ها، تبلیغات ویا در زیرنویس‌های برنامه‌های ماهواره‌ای که خانواده‌های ما ناخواسته فرزندان خود را درمعرض آن قرار می‌دهند و بعضاٌ چند ثانیه بیشتر نیست اما پی در پی و حساب شده تکرار می‌شود اثرات مخرب و ویرانگری در ذهن کودکان گذاشته که نه تنها تا سالیان سال از ذهن آن‌ها پاک نخواهد شد بلکه همین تصاویر در ذهن آن‌ها مثل سنگ‌نوشته‌ها حک خواهد شد و بدتر از همه اینکه همین تصاویر حک شده در ذهن کودکان، تصاویر ذهنی آن‌ها را تشکیل خواهد داد و در ضمیر ناخودآگاه انسان بایگانی می‌گردد و تمام شئون زندگی آن‌ها را تحت الشعاع قرار می‌دهد.

ناخودآگاه شما موجب می‌شود همه‌ی گفته‌ها و اعمالتان،مطابق با الگویی انجام پذیرد که با تصویر ذهنی و باورهای زیربنایی شما هماهنگ است.ذهن ناخودآگاه شما بسته به اینکه چگونه آن را برنامه‌ریزی کنید،می‌تواندشما را به پیش بردو یا از پیشرفت بازدارد.

_____________________________

منبع:بشقاب های سمی، حسین امانلو،ص279-280،