از جاهايى كه خوش آيند شيطان است ، و بى اختيار مى رقصد و كف مى زند، هنگامى است كه زن با شوهر خود نزاع كند و سر و صدا راه بيندازد.
در گوشه گوشه خانه‌ها شيطانى كمين كرده و مراقب اوضاع و احوال زن و شوهر است كه چه وقت شوهر وارد خانه مى‌شود. تا پيش زن بيايد و كارهاى روزانه او را پيش چشمش زينت و بزرگ جلوه دهد و كارهاى شوهر را كوچك و بى‌ارزش .
لذا وقتى شوهر، خسته از كار روزانه ، به خانه باز مى‌گردد، با وسوسه‌هاى شيطان و رفتارهاى نادرست زن ؛ در حالى كه گرسنه و تشنه است ، در برابر پرخاش هاى زن و ايرادهايش از كوره در مى‌رود و بگو مگوها به قهر كردن از هم مى‌انجامد و گاهى هم به جدايى مى‌كشد. اين جا است كه شيطان خرسند و دو مؤمن از زندگى سرخورده مى‌شوند. او مى‌رقصد و اين دو به سوگ مى‌نشينند.
كف زدن و رقصيدن شياطين ادامه پيدا مى‌كند تا وقتى كه ميان آنها صلح و صفا برقرار شود. در اين هنگام شيطان عزادار مى شود و مى‌گويد: خدا نور چشم آن كس را ببرد كه نور چشم مرا برد.
در جاى خود گفته شد: شيطان با هر كس كه داخل خانه شود و به اهل خانه سلام نكند، همراه است . شيطانى كه اسمش ((داسم )) است او را همراهى مى كند و آن قدر وسوسه مى كند تا شر و فتنه ايجاد نمايد و اهل خانه را به جان هم اندازد آن‌گاه رقص و پاى كوبى مى‌كند.

__________________________________________________

منبع:نصیحت های شیطان،روح الله گایینی،مهدی شعبانی‌مهردانی،ص60-59